فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">ناگاهی. ( ق مرکب ) ناگاه. ناگهان : <br>شب زمستان بود کپّی سرد یافت <br>کرمکی شبتاب ناگاهی بتافت.<div class="au">رودکی.</div>گرد گرداب مگرد ارْت نیاموخت شنا <br>که شوی غرقه چو ناگاهی ناغوش خوری.<div class="au">لبیبی.</div>ناگاهی سیاهئی بر وی بگذشت. ( ترجمه محاسن اصفهان ص 75 ).</div>

ناگاهی. ( ق مرکب ) ناگاه. ناگهان : شب زمستان بود کپّی سرد یافت کرمکی شبتاب ناگاهی بتافت. رودکی. گرد گرداب مگرد ارْت نیاموخت شنا که شوی غرقه چو ناگاهی ناغوش خوری. لبیبی. ناگاهی سیاهئی بر وی بگذشت. ( ترجمه محاسن اصفهان ص 75 ).

ناگاهی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا