کشور گیر

( صفت ) کشور گشا کشورستان : ( همی بنازد تیغ و نگین و تاج و سریر بشهریار ولایت گشای کشور گیر ) . ( معزی )

کشورگیر. [ ک ِش ْ وَ ] ( نف مرکب ) گیرنده کشور. کشورستان. فاتح کشور. مملکت گیر. کشورگشای :
میر احمد محمد شاه سپه پناه
آن شهریار کشورگیر جهان ستان.ملک شیردلی خسرو شمشیرزنی
شاه لشکرشکنی پادشه کشورگیر.به سر کلک وی آراست ملک
خسرو شرق و شه کشورگیر.این چه دعوی شگرف است بگوی ای خر پیر
که منم شاعر لشکرشکن کشورگیر.از رای منیر کشورگیر که منبع افاضت اجرام آسمان و مرجع افادت آثار اختران است. ( سندبادنامه ص 226 ).
شاه کرپ ارسلان کشورگیر
به ز الپ ارسلان بتاج و سریر.