همزانو نشیننده کسی را
مثافن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مثافن. [ م ُ ف ِ ] ( ع ص ) هم زانو نشیننده کسی را. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). همدم و دوست و مصاحب و همنشین و یار و یاور. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مثافلة شود.
کلمات دیگر: