کلمه جو
صفحه اصلی

مثعله

لغت نامه دهخدا

( مثعلة ) مثعلة. [ م َ ع َ ل َ ] ( ع ص ) ارض مثعلة؛ زمین روباه ناک. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ). پر از روباه و روباه ناک. ( ناظم الاطباء ).

مثعلة. [ م َ ع َ ل َ ] (ع ص ) ارض مثعلة؛ زمین روباه ناک . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). پر از روباه و روباه ناک . (ناظم الاطباء).



کلمات دیگر: