زمین اندک باران رسیده
مثروده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مثرودة. [ م َ دَ ] (ع ص ) ارض مثرودة؛ زمین اندک باران رسیده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
( مثرودة ) مثرودة. [ م َ دَ ] ( ع ص ) ارض مثرودة؛ زمین اندک باران رسیده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: