قول کردن
مثاهاه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( مثاهاة ) مثاهاة. [ م ُ ] ( ع مص ) قول کردن و گفت و شنود کردن. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از محیط المحیط ).
مثاهاة. [ م ُ ] (ع مص ) قول کردن و گفت و شنود کردن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از محیط المحیط).
کلمات دیگر: