متیخة. [ م ِ ی َ خ َ ] ( ع اِ ) ( از «ت ی خ » ) چوبدستی. ( منتهی الارب ). عصا. ( اقرب الموارد ) ( محیط المحیط ). || شاخ خرمابن و چوب خوشه خرما و قیل کل ماضرب به من جرید او عصا او درة او غیر ذلک. ( از منتهی الارب ). شاخه خرمابن و ساقه خوشه خرما. ( ناظم الاطباء ). اسم شاخه خرمابن یا اصل عرجون. ( از ذیل اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ). و رجوع به ماده قبل شود.
متیخه
لغت نامه دهخدا
متیخة. [ م ِ ی َ خ َ ] ( ع اِ ) ( از «ت ی خ » ) چوبدستی. ( منتهی الارب ). عصا. ( اقرب الموارد ) ( محیط المحیط ). || شاخ خرمابن و چوب خوشه خرما و قیل کل ماضرب به من جرید او عصا او درة او غیر ذلک. ( از منتهی الارب ). شاخه خرمابن و ساقه خوشه خرما. ( ناظم الاطباء ). اسم شاخه خرمابن یا اصل عرجون. ( از ذیل اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ). و رجوع به ماده قبل شود.
متیخة. [ م ِ ی َ خ َ ] (ع اِ) (از «ت ی خ ») چوبدستی . (منتهی الارب ). عصا. (اقرب الموارد) (محیط المحیط). || شاخ خرمابن و چوب خوشه ٔ خرما و قیل کل ماضرب به من جرید او عصا او درة او غیر ذلک . (از منتهی الارب ). شاخه ٔ خرمابن و ساقه ٔ خوشه ٔ خرما. (ناظم الاطباء). اسم شاخه ٔ خرمابن یا اصل عرجون . (از ذیل اقرب الموارد) (از محیط المحیط). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.
متیخة. [ م ِت ْ تی خ َ ] (ع اِ) (از «م ت خ ») چوبدستی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || چوب پشم زدن باریک . (منتهی الارب ) (آنندراج ). چوب باریک که بدان پشم زنند. (ناظم الاطباء). چوب پنبه زنی (مطرق ) باریک و نرم و گویند هر چیز که بدان زنند از جرید و عصا و درة. (از اقرب الموارد). || شاخه ٔ خرمابن و ساقه ٔ خوشه ٔ خرما. (ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ بعد شود.