گاوریل آبراموویچ ایلیزاروف(به انگلیسی: Gavril Abramovich Ilizarov) پزشک و جراح ارتوپد در استان کورگان اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و عضو آکادمی علوم روسیه و یکی از برندگان جایزه لنین بود. شهرت او بخاطر اختراع دستگاه ایلیزاروف است که برای درمان شکستگی ها و کوتاهی اندام حرکتی بکار برده می شود.
وی در قسمت اشغال شده لهستان در یک خانواده یهودی به دنیا آمد. خانواده او به شهر قوسار در آذربایجان شوروی مهاجرت کرده و وی دوران جوانی را در آن شهر گذراند. درمدرسه پزشکی کریمه تحصیل نمود و در سال ۱۹۴۴ به بیمارستان منطقه ای کورگان در سیبری فرستاده شد و در سال ۱۹۵۵ رئیس بخش جراحی ارتوپدی شد. در سال ۱۹۷۱ مؤسسه تحقیقات بالینی و تجربی کورگان را بنیاد نهاد، مؤسسه ای که بعد از مرگش بنام مرکز علمی ایلیزاروف نامگذاری شد.
شهرت وی بخاطر انجام مطالعات و تحقیقات بیولوژی سلولی و جوش خوردگی شکستگی ها و اختراع دستگاه ایلیزاروف در همین رابطه است. این دستگاه برای درمان کوتاهی های اندام حرکتی (دست و پا) بکار برده می شود. در تحقیقات بیولوژی سلولی و رشد استخوان و همچنین در درمان کوتاهی عضو، بیش از ۶۰۰ مقاله و هفت کتاب از وی باقی مانده است.
ایلیزاروف در ۲۴ ژولای ۱۹۹۲ بعلت سکته قلبی درگذشت.
وی در قسمت اشغال شده لهستان در یک خانواده یهودی به دنیا آمد. خانواده او به شهر قوسار در آذربایجان شوروی مهاجرت کرده و وی دوران جوانی را در آن شهر گذراند. درمدرسه پزشکی کریمه تحصیل نمود و در سال ۱۹۴۴ به بیمارستان منطقه ای کورگان در سیبری فرستاده شد و در سال ۱۹۵۵ رئیس بخش جراحی ارتوپدی شد. در سال ۱۹۷۱ مؤسسه تحقیقات بالینی و تجربی کورگان را بنیاد نهاد، مؤسسه ای که بعد از مرگش بنام مرکز علمی ایلیزاروف نامگذاری شد.
شهرت وی بخاطر انجام مطالعات و تحقیقات بیولوژی سلولی و جوش خوردگی شکستگی ها و اختراع دستگاه ایلیزاروف در همین رابطه است. این دستگاه برای درمان کوتاهی های اندام حرکتی (دست و پا) بکار برده می شود. در تحقیقات بیولوژی سلولی و رشد استخوان و همچنین در درمان کوتاهی عضو، بیش از ۶۰۰ مقاله و هفت کتاب از وی باقی مانده است.
ایلیزاروف در ۲۴ ژولای ۱۹۹۲ بعلت سکته قلبی درگذشت.
wiki: گاوریل ایلیزاروف