کنایه از نصف شب است
ناف شب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ناف شب. [ ف ِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از نصف شب است. ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ). نصف شب. ( ناظم الاطباء ). دل شب :
اگر ناف بهشت از شب تهی ماندآن نمی دانم
مرا در ناف شب دانم بهشتی آشکارست این.
اگر ناف بهشت از شب تهی ماندآن نمی دانم
مرا در ناف شب دانم بهشتی آشکارست این.
خاقانی.
کلمات دیگر: