تکیه دار، لهجه ای، مربوط به تکیهء صدا، دارای تاکید
تکیه دار
مترادف و متضاد
فرهنگ فارسی
گوشه نشین و زاهد و قلندر و درویش
ویژگی هجا یا واژۀ دارای تکیه
لغت نامه دهخدا
تکیه دار. [ ت َ ی َ / ی ِ ] ( نف مرکب ) گوشه نشین و زاهد و قلندر و درویش. ( ناظم الاطباء ). || نگهبان و محافظ تکیه.
فرهنگستان زبان و ادب
{accented} [زبان شناسی] ویژگی هجا یا واژۀ دارای تکیه
کلمات دیگر: