یک قطعه کوچک جدا شده از جامه مندرس
پیته
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پیته . [ ] (اِ) بهندی مراره است . و رجوع به بیته شود. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
پیته. [ ] ( اِ ) بهندی مراره است. و رجوع به بیته شود. ( تحفه حکیم مؤمن ).
پیته. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) یک قطعه کوچک جداشده از جامه مندرس و این در طالقان قزوین معمول است و در درکه تهران. خرقه. کهنه. لته. لقمه. ژنده . فلرز. فلرزنگ. جنده. جرِ و جِنده ( در تداول مردم قزوین ). جندره. رکو. قطعه جداکرده از جامه ٔمندرس و فرسوده. || کهن. دیرینه : پیته کت ؛ کت کهنه. کلمه پیته با این معانی در مازندران معمول است و در درکه نزدیک اوین بشمال غربی تهران نیز. || لقمه. نواله. تکه. پیتی. پیچی ( در تداول مردم قزوین ). هر تکه از طعام که یک بار بدهان فرونهند. || فتیله چراغ. ( شعوری ج 1 ص 262 ).
پیته. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) یک قطعه کوچک جداشده از جامه مندرس و این در طالقان قزوین معمول است و در درکه تهران. خرقه. کهنه. لته. لقمه. ژنده . فلرز. فلرزنگ. جنده. جرِ و جِنده ( در تداول مردم قزوین ). جندره. رکو. قطعه جداکرده از جامه ٔمندرس و فرسوده. || کهن. دیرینه : پیته کت ؛ کت کهنه. کلمه پیته با این معانی در مازندران معمول است و در درکه نزدیک اوین بشمال غربی تهران نیز. || لقمه. نواله. تکه. پیتی. پیچی ( در تداول مردم قزوین ). هر تکه از طعام که یک بار بدهان فرونهند. || فتیله چراغ. ( شعوری ج 1 ص 262 ).
پیته . [ ت َ / ت ِ ] (اِ) یک قطعه ٔ کوچک جداشده از جامه ٔ مندرس و این در طالقان قزوین معمول است و در درکه ٔ تهران . خرقه . کهنه . لته . لقمه . ژنده . فلرز. فلرزنگ . جنده . جرِ و جِنده (در تداول مردم قزوین ). جندره . رکو. قطعه ٔ جداکرده از جامه ٔمندرس و فرسوده . || کهن . دیرینه : پیته کت ؛ کت کهنه . کلمه ٔ پیته با این معانی در مازندران معمول است و در درکه ٔ نزدیک اوین بشمال غربی تهران نیز. || لقمه . نواله . تکه . پیتی . پیچی (در تداول مردم قزوین ). هر تکه از طعام که یک بار بدهان فرونهند. || فتیله ٔ چراغ . (شعوری ج 1 ص 262).
دانشنامه عمومی
(کرمانشاهی) پَیته؛ موجب. مثال: می گویند «فلانی پیته خندۀ مردم شده» یعنی موجب یا اسباب خندۀ مردم شده.
گویش مازنی
/pite/ پوسیده – فرسوده - پوک ۳قطعه ای از مغز خشک چوب
۱پوسیده – فرسوده ۲پوک ۳قطعه ای از مغز خشک چوب
کلمات دیگر: