تکواژه

تکواژه یا تک واژه واحدی خُرد از یک تجزیهٔ صرفی (به انگلیسی: morphological analysis) در زبان شناسی است که به طور کلی مربوط به مجموعه ای از صورت هاست که توسط یک واژه گرفته می شود. برای نمونه، در زبان فارسی، «برو، می رود، و رفت» همگی صورت هایی از یک تکواژه هستند، که به طور قراردادی به شکل «رفتن» نوشته می شود.یک مفهوم مرتبط، لِما است که گونهٔ ویژه ای از تکواژه است و به طور قراردادی برای نشان دادن صورت رسمیِ تکواژه به کار می رود. لماها در فرهنگ ها به عنوان سرواژه به کار می روند و دیگر صورت های تکواژه ها پس از آن خواهند آمد.
سوم شخص مفردِ حال به صورت runs
دیگر شخص های مفرد و جمعِ حال به صورت run
صورتِ گذشتهٔ ran
وجه وصفیِ معلوم و صفت فاعلی به صورت running
یک تکواژه به یک دستهٔ صرف ونحوی مربوط است، که دارای معنای ویژه ای (ارزش معنایی) باشد و در تصریف زبان ها، نمونه های تصریفی متناظر داشته باشد. برای نمونه، تکواژهٔ run (در انگلیسی) به صورت های گوناگون به کار می رود:
(این شامل runner, runners, runnable و غیره نمی شود)
کاربرد صورت های یک تکواژه مبتنی بر قواعد دستور زبان است؛ برای افعال انگلیسی مانند run، این ها شامل سازش موضوع و فعل و قوانین ساختِ زمان فعل می شوند که روشن می کند کدام صورتِ فعل باید در جمله به کار رود.