مونث قهقز بمعنی سیاه یا شتر بزرگ کرامی نژاد .
قهقزه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( قهقزة ) قهقزة. [ ق َ ق َ زَ ] ( ع ص ) مؤنث قهقز. سیاه. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به قهقز شود. || شتر بزرگ گرامی نژاد. ج ، قهقزات. ( ازاقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به قهقزات شود.
قهقزة. [ ق َ ق َ زَ ] (ع ص ) مؤنث قهقز. سیاه . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به قهقز شود. || شتر بزرگ گرامی نژاد. ج ، قهقزات . (ازاقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به قهقزات شود.
کلمات دیگر: