حوشب آنجای از پای اسب و ستور که شکال بدان بندند .
شکال گاه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شکال گاه. [ ش ِ ] ( اِ مرکب ) محل بستن پابند و شکال در دست و پای ستور. ( ناظم الاطباء ). حَوْشَب. ( السامی فی الاسامی ). حوشب. آنجای از پای اسب و ستور که شکال بدان بندند. ( یادداشت مؤلف ).
کلمات دیگر: