صفحه اصلی
محالق
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
محالق. [ م َ ل ِ ] ( ع اِ ) ج ِ مِحلَق ، استره و گلیم درشت. ( منتهی الارب ). رجوع به محلق شود.
کلمات دیگر: