عمط. [ ع َ ]( ع مص ) عیب کردن ناموس کسی را و رخنه انداختن در آن. || سپاس نکردن نعمت خدای را. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). عَمَط. رجوع به عمط شود.
عمط. [ ع َ م َ ] ( ع مص ) سپاس نکردن نعمت خدای را. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
عمط. [ ع َ م َ ] ( ع مص ) سپاس نکردن نعمت خدای را. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).