کلمه جو
صفحه اصلی

کلع

لغت نامه دهخدا

کلع. [ ک ِ ] ( ع ص ) مرد درشت اندام زشت پیکر ناکس. ج ، کِلَعَة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). درشت اندام لئیم. ( از اقرب الموارد ). || مرد نیکوسیاست : وگویند، هو کلع مال ؛ یعنی او برپا دارنده و نیکوتیمار کننده شتران است. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). هوکلع مال ، او سائس شتران است. ( از اقرب الموارد ).

کلع. [ ک َ ل َ] ( ع اِ ) سخت ترین جنگ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || شکافتگی و چرک و ریمناکی پای. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). شقاق و شکافتگی و چرک و ریمناکی پای. ( ناظم الاطباء ): گویند، بقدمه کلع؛ یعنی در پای او چرک و شکافتگی است. ( از اقرب الموارد ).

کلع. [ ک َ ل ِ ] ( ع ص )شتر کفته سپل. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بعیر کلع، شتر کفته سپل. ( ناظم الاطباء ). بعیر کلع، شتری که کَلَعیعنی شکافتگی در سم دارد. ( از اقرب الموارد ). || سقاء کلع؛ مشک کلخچ بسته. و اِناء کلع، نیز مانند آن است. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مشک کلخچ بسته. ( آنندراج ). سقاء و اناء کلع؛ یعنی مشک و ظرف چرک بسته. ( از اقرب الموارد ). || رجل کلع؛ مرد چرکین سیاه گون از ریم و چرک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

کلع. [ ک َ ] ( ع مص ) چرکناک گردیدن سر. ( منتهی الارب ). || خشک گردیدن و برچفسیدن چرک بر کسی یا چیزی. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ): کلع الوسخ علی رأسه کلعاً؛ چرک بر سر وی خشک گردید. ( از اقرب الموارد ).

کلع. [ ک َ ل َ ]( ع مص ) چرکناک گردیدن سر . ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || کفته و ریمناک شدن پای. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || کفته گردیدن سپل شتر. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). شکافته گردیدن سم شتر. ( از اقرب الموارد ).

کلع. [ ک َ ] (ع مص ) چرکناک گردیدن سر. (منتهی الارب ). || خشک گردیدن و برچفسیدن چرک بر کسی یا چیزی . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء): کلع الوسخ علی رأسه کلعاً؛ چرک بر سر وی خشک گردید. (از اقرب الموارد).


کلع. [ ک َ ل َ ](ع مص ) چرکناک گردیدن سر . (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || کفته و ریمناک شدن پای . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || کفته گردیدن سپل شتر. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). شکافته گردیدن سم شتر. (از اقرب الموارد).


کلع. [ ک َ ل َ] (ع اِ) سخت ترین جنگ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || شکافتگی و چرک و ریمناکی پای . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شقاق و شکافتگی و چرک و ریمناکی پای . (ناظم الاطباء): گویند، بقدمه کلع؛ یعنی در پای او چرک و شکافتگی است . (از اقرب الموارد).


کلع. [ ک َ ل ِ ] (ع ص )شتر کفته سپل . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بعیر کلع، شتر کفته سپل . (ناظم الاطباء). بعیر کلع، شتری که کَلَعیعنی شکافتگی در سم دارد. (از اقرب الموارد). || سقاء کلع؛ مشک کلخچ بسته . و اِناء کلع، نیز مانند آن است . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مشک کلخچ بسته . (آنندراج ). سقاء و اناء کلع؛ یعنی مشک و ظرف چرک بسته . (از اقرب الموارد). || رجل کلع؛ مرد چرکین سیاه گون از ریم و چرک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).


کلع. [ ک ِ ] (ع ص ) مرد درشت اندام زشت پیکر ناکس . ج ، کِلَعَة. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). درشت اندام لئیم . (از اقرب الموارد). || مرد نیکوسیاست : وگویند، هو کلع مال ؛ یعنی او برپا دارنده و نیکوتیمار کننده ٔ شتران است . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). هوکلع مال ، او سائس شتران است . (از اقرب الموارد).



کلمات دیگر: