مبرقعة. [ م ُ ب َ ق ِ ع َ ] (ع ص ) سپیدی پیشانی اسب که تمام روی را درگرفته باشد و در سیاهی نمایان بود. یقال غرة مبرقعة. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مبرقعه
لغت نامه دهخدا
( مبرقعة ) مبرقعة. [ م ُ ب َ ق َ ع َ ] ( ع ص ) گوسپند سپیدسر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).
مبرقعة. [ م ُ ب َ ق ِ ع َ ] ( ع ص ) سپیدی پیشانی اسب که تمام روی را درگرفته باشد و در سیاهی نمایان بود. یقال غرة مبرقعة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مبرقعة. [ م ُ ب َ ق ِ ع َ ] ( ع ص ) سپیدی پیشانی اسب که تمام روی را درگرفته باشد و در سیاهی نمایان بود. یقال غرة مبرقعة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مبرقعة. [ م ُ ب َ ق َ ع َ ] (ع ص ) گوسپند سپیدسر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: