[ویکی فقه] سرزمین مقدّس فلسطین یا همراه بخشی از شام یا همه منطقه شامات، مهد پیامبران و سرزمین موعود بنی اسرائیل را ارض مقدّس می نامند.
همه مناطق کره زمین از جهت انتساب به آفریدگارشان از صبغه ای قدسی برخوردارند. با این حال، در قرآن فقط یک سرزمین را مقدّس دانسته، و مناطق گوناگون آن، مبارک خوانده شده است البتّه صفت مبارک در یک مورد دیگر نیز برای کعبه به کار رفته است.
توصیف های قرآن
واژه «طور» و گاه، ارض با الف و لام عهد، به سرزمین مورد نظر اشاره دارند. این سرزمین در قرآن به «مُبَوَّاَ صِدق» به معنای جای گاه صدق و راستی و «رَبوَة ذاتِ قَرار و مَعین» به معنای سرزمین مرتفع دارای امنیّت و دارای آب نیز وصف شده است.
همه مناطق کره زمین از جهت انتساب به آفریدگارشان از صبغه ای قدسی برخوردارند. با این حال، در قرآن فقط یک سرزمین را مقدّس دانسته، و مناطق گوناگون آن، مبارک خوانده شده است البتّه صفت مبارک در یک مورد دیگر نیز برای کعبه به کار رفته است.
توصیف های قرآن
واژه «طور» و گاه، ارض با الف و لام عهد، به سرزمین مورد نظر اشاره دارند. این سرزمین در قرآن به «مُبَوَّاَ صِدق» به معنای جای گاه صدق و راستی و «رَبوَة ذاتِ قَرار و مَعین» به معنای سرزمین مرتفع دارای امنیّت و دارای آب نیز وصف شده است.
wikifeqh: بیت المقدس ، دمشق ، فلسطین و قسمتی از اردن ، شام ، سرزمین طور و اطراف آن ارض مقدس اطلاق شده است.
علما ارض مقدس را بیت المقدس ، دمشق ، فلسطین و قسمتی از اردن ، شام ، سرزمین طور و اطراف آن دانسته اند.
نظر شیخ طوسی
شیخ طبرسی صاحب مجمع البیان برای هر یک از موارد چهارگانه قائلی را ذکر کرده است. در این مدخل از جملات: «الارض التی بارکنا حوله»، «القری التی بـرکنا فیها»، «الارض المقدسة»، « مبوء صدق » و «مسجد الاقصی الذی بـرکنا حوله» استفاده شده است.
علما ارض مقدس را بیت المقدس ، دمشق ، فلسطین و قسمتی از اردن ، شام ، سرزمین طور و اطراف آن دانسته اند.
نظر شیخ طوسی
شیخ طبرسی صاحب مجمع البیان برای هر یک از موارد چهارگانه قائلی را ذکر کرده است. در این مدخل از جملات: «الارض التی بارکنا حوله»، «القری التی بـرکنا فیها»، «الارض المقدسة»، « مبوء صدق » و «مسجد الاقصی الذی بـرکنا حوله» استفاده شده است.
wikifeqh: ارض_مقدس_(قرآن)