برون اوریدن

( برون آوریدن ) بیرون آوریدن بیرون آوردن .

( برون آوریدن ) برون آوریدن. [ ب ِ / ب ُ آ وَ دَ ] ( مص مرکب )بیرون آوریدن. بیرون آوردن. خارج کردن :
بزد کوس و لشکر برون آورید
ز هامون به دریای خون آورید.دو پاکیزه از خانه جمّشید
برون آوریدند لرزان چو بید.جدا کرد گاو و خر و گوسفند
برون آورید آنچه بد سودمند. || رهایی دادن. خلاص کردن :
تو و مادرت هر دو از چنگ دیو
برون آوریدم به رای و به ریو.و رجوع به برون آوردن شود.