ارام بخشی

آرام بخشی. آرام بخشی یا بیهوشی ملایم، روشی است که با استفاده از داروهای آرامبخش میزان رنج و تحریک ناشی از روند درمانی یا روند تشخیصی دردناک را کاهش می دهند. داروهایی که در این فرایند قابل استفاده هستند شامل پروپوفول، اتومیدیت، کتامین، فنتانیل و میدازولام می باشند.
آشفتگی
آرام
پاسخگویی به صدا
پاسخگویی به لمس
پاسخگویی به تحریک دردناک
عدم واکنش به تحریکات دردناک
بیهوشی ملایم یا (به انگلیسی: Sedation) به طور معمول برای جراحیهای کوچک مانند آندوسکوپی، وازکتومی، دندان پزشکی و همچنین برای برخی جراحی های زیبایی، جراحی دندان عقل و برای بیماران مضطرب استفاده می شود.بیهوشی ملایم در دندان پزشکی با استفاده از داروهای بیهوشی استنشاقی به ویژه دی نیتروژن مونوکسید، آرامبخش های خوراکی یا تزریقی انجام می پذیرد.از آرامبخشی به صورت گسترده در بخش مراقبت های ویژه جهت آرام کردن بیمارانی که لوله تراشه دارند استفاده می شود. همچنین برای بیمارانی که نیاز به گرفتن نوار مغز طولانی دارند نیز استفاده می شود.
انسداد راه هوایی، توقف تنفس و فشار خون پایین از خطرات این روش می باشند، به همین دلیل وجود متخصصان آموزش دیده برای تشخیص به موقع، مدیریت و درمان این عوارض لازم و ضروری است.
آرام بخشی که در روند درمانی بیمار استفاده می شود با تاریخچه پزشکی بیمار جهت جلوگیری از آرام بخشی کم (احتمال درد یا ناراحتی برای بیمار) یا آرام بخشی زیاد (خطر سرکوب تنفسی که می تواند باعث مرگ شود) در ارتباط است. به طور معمول درجه بندی شامل موارد زیر می شود: