<div class="boxBd">تغافل زدن. [ ت َ ف ُ زَ دَ ] ( مص مرکب ) غفلت ورزیدن و توجه نکردن. ( از آنندراج ). تغافل کردن : شیفتگی وبیهوشی برادرش می دید [سلطان محمود] و بر تغافل می زدتا آنکه ساعتی بگذشت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 253 ).<br>درد دل را می کنم با صبر پیوندی دگر<br>بر طبیب خود تغافل میزنم چندی دگر.<div class="au">نظیری ( از آنندراج ).</div>و رجوع به تغافل و دیگر ترکیب های آن شود.</div>

تغافل زدن. [ ت َ ف ُ زَ دَ ] ( مص مرکب ) غفلت ورزیدن و توجه نکردن. ( از آنندراج ). تغافل کردن : شیفتگی وبیهوشی برادرش می دید [سلطان محمود] و بر تغافل می زدتا آنکه ساعتی بگذشت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 253 ). درد دل را می کنم با صبر پیوندی دگر بر طبیب خود تغافل میزنم چندی دگر. نظیری ( از آنندراج ). و ر

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">غفلت ورزیدن و توجه نکردن</div>

غفلت ورزیدن و توجه نکردن

تغافل زدن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا