تغاره

ناقه که در دویدن کفک از دهان بر آورد و تند و تیز رود

( تغارة ) تغارة. [ ت َغ ْ غا رَ ] ( ع ص ) ناقه ای که دردویدن کفک از دهان برآورد و تند و تیز رود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

---

تغاره. [ ت َ رَ / رِ ] ( اِ ) پیمانه و طشت سفالین. ( ناظم الاطب-اء ) : م-ِرک-َس ؛ تغاره بزرگ که در وی جامه شویند. ( منتهی الارب ). مِخضَب ؛ تغاره و لگن. ( منتهی الارب ). و رجوع به تغار و تیغار شود.