<p><span class=""hl"">ارتاع .</span> [ اَ ] (ع اِ) ارتاعی از مردم ؛ جماعتی بسیار: رأیت اَرتاعاً من الناس ؛ دیدم جماعت بسیار از مردم . (منتهی الارب ).<br></p>

ارتاع . [ اَ ] (ع اِ) ارتاعی از مردم ؛ جماعتی بسیار: رأیت اَرتاعاً من الناس ؛ دیدم جماعت بسیار از مردم . (منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">ارتاع .</span> [ اِ ] (ع مص ) چرانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). بچرانیدن . چرانیدن شتران خود را. || رویانیدن باران علف چریدنی را. (منتهی الارب ).<br></p>

ارتاع . [ اِ ] (ع مص ) چرانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). بچرانیدن . چرانیدن شتران خود را. || رویانیدن باران علف چریدنی را. (منتهی الارب ).

<div class="boxBd">ارتاع. [ اِ ] ( ع مص ) چرانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). بچرانیدن. چرانیدن شتران خود را. || رویانیدن باران علف چریدنی را. ( منتهی الارب ).<br><hr>ارتاع. [ اَ ] ( ع اِ ) ارتاعی از مردم ؛ جماعتی بسیار: رأیت اَرتاعاً من الناس ؛ دیدم جماعت بسیار از مردم. ( منتهی الارب ).</div>

ارتاع. [ اِ ] ( ع مص ) چرانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). بچرانیدن. چرانیدن شتران خود را. || رویانیدن باران علف چریدنی را. ( منتهی الارب ). ارتاع. [ اَ ] ( ع اِ ) ارتاعی از مردم ؛ جماعتی بسیار: رأیت اَرتاعاً من الناس ؛ دیدم جماعت بسیار از مردم. ( منتهی الارب ).

<div class="boxBd">چرانیدن رویانیدن باران علف چریدنی را</div>

چرانیدن رویانیدن باران علف چریدنی را

ارتاع

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا