هایکوعت

سایفایکو (یا هایکوعت) گونه ای شعر کوتاه علمی تخیلی است که بر اساس معروف ترین قالب شعر سنتی ژاپن، هایکو (Haiku)، ساخته شده است. تفاوت میان سایفایکو و هایکو در این است که در هایکو مهم ترین مضمون شعر، طبیعت و فصول طبیعت است و در سایفایکو، مهم ترین مضمون، علمی تخیلی، خیال پردازی یا وحشت است.
تام برینک، نویسندهٔ مانیفست سایفایکو
تاد هاف
جیمز پالمر
جان جی دانفی - شاعر و هایکوسرای آمریکایی
تاکو ناکاجو، شاعر ژاپنی
رومئو اسپراگو، شاعر و طراح
نخستین بار این کلمه را تام برینک در مطلبی با عنوان مانیفست سایفایکو (Scifaiku Manifesto) در سال ۱۹۹۵ ساخت و بلافاصله مورد پذیرش طرفداران ادبیات علمی تخیلی قرار گرفت. پس از آن در سایت www.scifaiku.com سایفایکوهای بسیاری از جمله خود تام برینک قرار گرفت و در وب گاه های دیگر نیز علاقه مندان، به انتشار سایفایکو پرداختند.با این همه، پیش از آن که مانیفست سایفایکو نوشته شود، هایکوی علمی تخیلی در کتاب های متعددی به کار رفته بود. نخستین بار در ژوئیهٔ ۱۹۶۲، کارِن کروز آندرسون (Karen Kruse Anderson) در مجلهٔ خیال پردازی و علمی تخیلی (the Magazine of Fantasy and Science Fiction) مطلبی با عنوان «شش هایکو» منتشر کرد. در زیر یکی از سایفایکوهای او را می بینید:
(سیرتیس نام دشتی است در مریخ.)
در سال ۱۹۷۶ نیز تری پرچت در رمانی به نام سمت تاریک خورشید یکی از فصول داستان را با این هایکوی علمی تخیلی آغاز می کند: