عبدالعلی نوری از عاشیقهای معروف دورهٔ معاصر است.
مراسم بزرگداشت عاشیق عبدالعلی نوری با حضور مدیر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و جمعی از هنرمندان استان آذربایجان شرقی، در شهرستان کلیبر برگزار شد. در این مراسم خانواده عاشیق عبدالعلی نوری تعداد چند عدد سکه اهدایی ازسوی اداره کل ارشاد اسلامی و فرمانداری و شورای شهر کلیبر را جهت تجهیز دبیرستان روستای جانانلو (زادگاه عاشیق) به رایانه اهدا کردند. همچنین یکی از دوستداران عاشیق نوری قول مساعد در خصوص ساخت یک مدرسه دوکلاسه با نام عاشیق عبدالعلی نوری را در شهرستان خداآفرین داد.
در سومین جشنواره بین المللی موسیقی مقاومت، که با حضور معاون هنری وزارت فرهنگی و ارشاد اسلامی و تنی چند از مدیران و مسئولان موسیقی کشورو با قرائت پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در تالار وحدت افتتاح شد، گروه عاشیقلار میشو منظومه قهرمانی اجرا کردند. این قطعه براساس شعری از مرحوم عاشیق عبدالعلی نوری است که برای شهید عاشیق بشیر شهریوری سروده است. در واقع این مناظره بین این دو عاشیق رخ داده بوده است و عاشیق نوری پس از شهادت عاشیق بشیر آن را به شکل مناظره در قالب شعر سروده است.
عاشیق عبدالعلی نوری ۱۳ فروردین ۱۳۱۸ در روستای جانانلو ناحیه ارسباران به دنیا آمد. برخی زادگاه او را روستای مفروضلو گفته اند که در حا ل حاضر سد خدا آفرین آن را غرق کرده و اهالی به جانانلو جابجا شده اند. عاشیق عبدالعلی نزد عاشیق خیر الله شاگردی کرد. او سبک نو آورانهٔ عاشیق حسین جوان در موسیقی عاشیقی را گسترش داد.
از سال ۱۳۵۵ کنسرت های عاشیق عبدالعلی در دانشگاه های ایران پا می گیرد و او به محافل روشنفکری وابسته می شود. حضورعاشیق عبدالعلی، عاشیق حسن اسکندری و عاشیق قشم جعفری در قهوه خانه عاشیقلار آنجا را به محفل روشنفکری تبریز تبدیل کرد. اوج این پیوند خواندن آواز آراز آراز قان آراز در سال ۱۳۵۶ در دانشگاه صنعتی شریف بود.این سروده، بعد از غرق شدن صمد بهرنگی، بر مبنای یک افسانه محلی توسط بهمن زمانی ساخته شد و اول بار مراد آقایی آن را خواند. وابستگی به دانشگاه و محافل چپ برای عبدالعلی گران تمام شد؛ در اوضاع سیاسی بعد از انقلاب او را از حرفه عاسیقی منع کردند. دیگر تا زمان مرگ عاشیق در اول خرداد سال ۱۳۸۲ از او خبر زیادی نبود. با این حال مرگ او به اندازه کافی پوشش خبری کافی یافت.
سعید سلطان پور و عاشیق عبدالعلی در تهیه یک کاست موسیقی دو زبانه، بر مبنای سروده های بایاتی، همکاری کرده اند. این اثر لحنی حماسی دارد و از نمونه های جالب موسیقی با تمی سیاسی است. یکی از بایاتی های این اثر به قرار زیر می باشد:
مراسم بزرگداشت عاشیق عبدالعلی نوری با حضور مدیر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و جمعی از هنرمندان استان آذربایجان شرقی، در شهرستان کلیبر برگزار شد. در این مراسم خانواده عاشیق عبدالعلی نوری تعداد چند عدد سکه اهدایی ازسوی اداره کل ارشاد اسلامی و فرمانداری و شورای شهر کلیبر را جهت تجهیز دبیرستان روستای جانانلو (زادگاه عاشیق) به رایانه اهدا کردند. همچنین یکی از دوستداران عاشیق نوری قول مساعد در خصوص ساخت یک مدرسه دوکلاسه با نام عاشیق عبدالعلی نوری را در شهرستان خداآفرین داد.
در سومین جشنواره بین المللی موسیقی مقاومت، که با حضور معاون هنری وزارت فرهنگی و ارشاد اسلامی و تنی چند از مدیران و مسئولان موسیقی کشورو با قرائت پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در تالار وحدت افتتاح شد، گروه عاشیقلار میشو منظومه قهرمانی اجرا کردند. این قطعه براساس شعری از مرحوم عاشیق عبدالعلی نوری است که برای شهید عاشیق بشیر شهریوری سروده است. در واقع این مناظره بین این دو عاشیق رخ داده بوده است و عاشیق نوری پس از شهادت عاشیق بشیر آن را به شکل مناظره در قالب شعر سروده است.
عاشیق عبدالعلی نوری ۱۳ فروردین ۱۳۱۸ در روستای جانانلو ناحیه ارسباران به دنیا آمد. برخی زادگاه او را روستای مفروضلو گفته اند که در حا ل حاضر سد خدا آفرین آن را غرق کرده و اهالی به جانانلو جابجا شده اند. عاشیق عبدالعلی نزد عاشیق خیر الله شاگردی کرد. او سبک نو آورانهٔ عاشیق حسین جوان در موسیقی عاشیقی را گسترش داد.
از سال ۱۳۵۵ کنسرت های عاشیق عبدالعلی در دانشگاه های ایران پا می گیرد و او به محافل روشنفکری وابسته می شود. حضورعاشیق عبدالعلی، عاشیق حسن اسکندری و عاشیق قشم جعفری در قهوه خانه عاشیقلار آنجا را به محفل روشنفکری تبریز تبدیل کرد. اوج این پیوند خواندن آواز آراز آراز قان آراز در سال ۱۳۵۶ در دانشگاه صنعتی شریف بود.این سروده، بعد از غرق شدن صمد بهرنگی، بر مبنای یک افسانه محلی توسط بهمن زمانی ساخته شد و اول بار مراد آقایی آن را خواند. وابستگی به دانشگاه و محافل چپ برای عبدالعلی گران تمام شد؛ در اوضاع سیاسی بعد از انقلاب او را از حرفه عاسیقی منع کردند. دیگر تا زمان مرگ عاشیق در اول خرداد سال ۱۳۸۲ از او خبر زیادی نبود. با این حال مرگ او به اندازه کافی پوشش خبری کافی یافت.
سعید سلطان پور و عاشیق عبدالعلی در تهیه یک کاست موسیقی دو زبانه، بر مبنای سروده های بایاتی، همکاری کرده اند. این اثر لحنی حماسی دارد و از نمونه های جالب موسیقی با تمی سیاسی است. یکی از بایاتی های این اثر به قرار زیر می باشد:
wiki: عاشیق عبدالعلی نوری