عادلیه

عادلیّه و گاه عادل آباد، نام یکی از باغات بزرگ و تاریخی تبریز در ناحیه شنب بود. عمارات ارغونی و غازانی در این باغ ساخته شد و پس از ساخت و ساز نام این باغ در روی کاخی که در این مکان ساخته شده بود و قسمتی از آن که به بوستان عادلیه شهرت یافت، باقی ماند.
اولین برخود به نام عادلیه در متون قرن هفتم از جمله تاریخ وصاف و جامع التواریخ است؛ عادلیه باغی بزرگ در ناحیه شنب (شنب غازان امروزی) تبریز بود که از همان اول توجه پادشاهان ایلخانی و مغولان را به خود جلب کرد. این باغ دارای درختان و جوی ها بود. پادشاهان مغول در این باغ چادرهای خود را می افراشتند.
نوری اژدری در مورد شنب و باغ عادلیه این ابیات را در کتاب خود آورده است:
ارغون خان به هنگام ساخت شهر ارغونیه در شنب، این باغ را نقطه مرکزی شهر قرار داده و کاخ و بوستان عادلیه و معبدی بودایی در این محل ساخته شد و شهر در پیرامون آن گشترش یافت. سپس پسر او سلطان محمود غازان خان نیز پس از رسیدن به سلطنت راه پدرش را ادامه داده و چون اسلام آورده بود معبد بودایی پدرش را به مسجد مبدل ساخت و در کنار کاخ عادلیه عمارت بی نظیر شنب غازان با مرکزیت مقبره عظیم خود را بنا نهاد و این عمارت به همراه محلات و باغات اطرافش غازانیه نام گرفت.