گروگان کردن

( مصدر ) بعنوان گرو سپردن چیزی یا کسی را : همان نیز با باژ فرمان کنیم زخویشان فراوان گروگان کنیم . یا دل را گروگان کردن . توجه کامل کردن . یا زبان را گروگان کردن . سوگند خوردن قسم خوردن . یا سر ( خود ) را گروگان کردن . سر خود را بگرو گذاشتن .

گروگان کردن. [ گ ِ رَ / رُو ک َ دَ ] ( مص مرکب ) به گرو سپردن چیزی یا کسی را :
همان نیز با باژ فرمان کنیم
زخویشان فراوان گروگان کنیم.از من خسیس تر که بود در جهان
گر تن به نان چو گربه گروگان کنم.تو آن جوادی شاها که آز گیتی را
سخاوت تو به دست فنا گروگان کرد.- دل را گروگان کردن ؛ دل دادن. توجه کامل کردن :
سخن هرچه گویدش فرمان کند
بفرمان او دل گروگان کند.به نیکی گرائیم و پیمان کنیم
به داد و دهش دل گروگان کنیم.- زبان را گروگان کردن ؛ سوگند خوردن :
یکی با شما باز پیمان کنم
زبان را به یزدان گروگان کنم.- زبان خود را به گرو گذاشتن :
بخواهم من او را و پیمان کنم
زبان را به نزدت گروگان کنم.- سر گروگان کردن ؛ سر خود را به گرو گذاشتن :
بدو گفت بهرام پیمان کنم
بدین رنجها سر گروگان کنم.