مبطی ٔ. [ م ُ طِءْ ] ( ع ص ) دیر. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). || سست و کاهل. ( آنندراج ). سست و کاهل و تنبل. ( ناظم الاطباء ).
مبطی
لغت نامه دهخدا
دانشنامه عمومی
(مبطیء)کُند . کسی که آهسته می رود.
کلمات دیگر:
(مبطیء)کُند . کسی که آهسته می رود.