<div class="boxBd">پرهازه. [ پ َزَ / زِ] ( اِ ) رکوی سوخته و چوب پوسیده که بر زبر سنگ چخماق نهند و چخماق بزنند تا آتش در آن درگیرد و آنرا پده و خف و پود نیز گویند. ( جهانگیری ) ( برهان قاطع ).</div>

پرهازه. [ پ َزَ / زِ] ( اِ ) رکوی سوخته و چوب پوسیده که بر زبر سنگ چخماق نهند و چخماق بزنند تا آتش در آن درگیرد و آنرا پده و خف و پود نیز گویند. ( جهانگیری ) ( برهان قاطع ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">(پَ زِ یا زَ ) ( اِ. ) رکوی سوخته و چوب پوسیده که بر زیر سنگ چخماق نهند و چخماق زنند تا آتش در آن گیرد.</div>

(پَ زِ یا زَ ) ( اِ. ) رکوی سوخته و چوب پوسیده که بر زیر سنگ چخماق نهند و چخماق زنند تا آتش در آن گیرد.

فرهنگ معین

<div class="boxBd">۱. چوب پوسیده.<br>۲. آتش گیره.</div>

۱. چوب پوسیده. ۲. آتش گیره.

پرهازه

فارسی به انگلیسی

فرهنگ معین

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید