( اسم ) ۱ - گل و لای بهم آمیخته . ۲ - زمین باتلاقی که پای آدمی و چارپا در آن بماند لجن زار .
مرد فریبنده مکار دروغگو
مرد فریبنده مکار دروغگو
خلاب
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(خَ ) (اِمر. ) باتلاق ، لجنزار.
(خِ ) [ ع . ] (مص م . ) فریفتن ، مکر و حیله نمودن .
(خِ ) [ ع . ] (مص م . ) فریفتن ، مکر و حیله نمودن .
(خَ) (اِمر.) باتلاق ، لجنزار.
(خِ) [ ع . ] (مص م .) فریفتن ، مکر و حیله نمودن .
لغت نامه دهخدا
خلاب. [ خ َ ] ( اِ مرکب ) گل و لای و آب که بهم آمیخته شده باشد. ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ). منجلاب. لجن زار :
زآن شراب اینکه تو داری چو خلابیست نبیذ
دربهشت این همه عالم چو سرائیست خراب.
کردم به اشک ریگ بیابان همی خلاب.
آتش خشم تو شرار نداشت.
او و همه سران حجرالاسود و رخام.
کی فکند جوهری دانه در در خلاب.
دماغ ما ز خرد نیستی اگر خالی
نرانده ایمی گستاخ وار خر بخلاب.
مست برخیزد و فتد بخلاب.
چون خر اندر خلاب افتادند.
گاو پای اندر میان دارد مران خر در خلاب.
کافرم گرنفکنم گاو هجا در خرمنت.
ز اشتردلی خویش چو خر مانده در خلاب.
ماند چون خر محتسب اندر خلاب.
شده پشت در زیر خیک شراب.
ما دهل در گردن و خر در خلاب افکنده ایم.
زآن شراب اینکه تو داری چو خلابیست نبیذ
دربهشت این همه عالم چو سرائیست خراب.
ناصرخسرو.
بزیرزانوی من خاک را خلاب کنند.مسعودسعد.
کردم بدم نسیم هوا را همی مسموم کردم به اشک ریگ بیابان همی خلاب.
مسعودسعد.
آب مهر ترا خلاب نبودآتش خشم تو شرار نداشت.
مسعودسعد.
او وهمه جهان مثل زمزم و خلاب او و همه سران حجرالاسود و رخام.
خاقانی.
کی شکند همتش قدر سخن پیش غیرکی فکند جوهری دانه در در خلاب.
خاقانی.
جوهر اگر در خلاب افتد همچنان نفیس است. ( گلستان سعدی ). روزی حضرت خواجه قدس اﷲ روحه فرمودند که راه گذر مرا خلاب مرارید که قدمهای من بی نماز میشود تا بجهت شما دعا کنم. ( انیس الطالبین بخاری ). || زمین گلناکی را گویند که پای آدمی و چاروا در آن بماند. ( برهان قاطع ) : در راه خلابی پیش آمد. ( کلیله و دمنه ).دماغ ما ز خرد نیستی اگر خالی
نرانده ایمی گستاخ وار خر بخلاب.
سوزنی.
خر خمخانه کز سر خم عقل مست برخیزد و فتد بخلاب.
سوزنی.
خرم اندر خلاب عجز نخفت.انوری.
بنده با مشت خربط است امروزچون خر اندر خلاب افتادند.
انوری.
انوری آخر نمیدانی چه می گویی خموش گاو پای اندر میان دارد مران خر در خلاب.
انوری.
بیهده خر در خلاب قصه من رانده ای کافرم گرنفکنم گاو هجا در خرمنت.
انوری.
باران تیر گشته شبانروزی و عدوز اشتردلی خویش چو خر مانده در خلاب.
رضی نیشابوری.
هرکه خر در خلاب شهوت راند.خاقانی.
جهان خلق چون خر در خلابست.عطار.
دور می شد این سؤال و این جواب ماند چون خر محتسب اندر خلاب.
مولوی.
درآمد ز در همچو خر در خلاب شده پشت در زیر خیک شراب.
( دستورنامه نزاری قهستانی چ روسیه ص 68 ).
سعدیا پرهیزگاران خودپرستی می کنندما دهل در گردن و خر در خلاب افکنده ایم.
سعدی ( طیبات ).
بپای پیلتن اسبت چنان عاجز فتد خصمت خلاب . [ خ َ ] (اِ مرکب ) گل و لای و آب که بهم آمیخته شده باشد. (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء). منجلاب . لجن زار :
زآن شراب اینکه تو داری چو خلابیست نبیذ
دربهشت این همه عالم چو سرائیست خراب .
بزیرزانوی من خاک را خلاب کنند.
کردم بدم نسیم هوا را همی مسموم
کردم به اشک ریگ بیابان همی خلاب .
آب مهر ترا خلاب نبود
آتش خشم تو شرار نداشت .
او وهمه جهان مثل زمزم و خلاب
او و همه سران حجرالاسود و رخام .
کی شکند همتش قدر سخن پیش غیر
کی فکند جوهری دانه ٔ در در خلاب .
جوهر اگر در خلاب افتد همچنان نفیس است . (گلستان سعدی ). روزی حضرت خواجه قدس اﷲ روحه فرمودند که راه گذر مرا خلاب مرارید که قدمهای من بی نماز میشود تا بجهت شما دعا کنم . (انیس الطالبین بخاری ). || زمین گلناکی را گویند که پای آدمی و چاروا در آن بماند. (برهان قاطع) : در راه خلابی پیش آمد. (کلیله و دمنه ).
دماغ ما ز خرد نیستی اگر خالی
نرانده ایمی گستاخ وار خر بخلاب .
خر خمخانه کز سر خم عقل
مست برخیزد و فتد بخلاب .
خرم اندر خلاب عجز نخفت .
بنده با مشت خربط است امروز
چون خر اندر خلاب افتادند.
انوری آخر نمیدانی چه می گویی خموش
گاو پای اندر میان دارد مران خر در خلاب .
بیهده خر در خلاب قصه من رانده ای
کافرم گرنفکنم گاو هجا در خرمنت .
باران تیر گشته شبانروزی و عدو
ز اشتردلی خویش چو خر مانده در خلاب .
هرکه خر در خلاب شهوت راند.
جهان خلق چون خر در خلابست .
دور می شد این سؤال و این جواب
ماند چون خر محتسب اندر خلاب .
درآمد ز در همچو خر در خلاب
شده پشت در زیر خیک شراب .
سعدیا پرهیزگاران خودپرستی می کنند
ما دهل در گردن و خر در خلاب افکنده ایم .
بپای پیلتن اسبت چنان عاجز فتد خصمت
که هر کس بیندش گوید خری اندر خلابست این .
- امثال :
چون خر در خلاب ماندن ؛ در کاری واماندن .
زآن شراب اینکه تو داری چو خلابیست نبیذ
دربهشت این همه عالم چو سرائیست خراب .
ناصرخسرو.
بزیرزانوی من خاک را خلاب کنند.
مسعودسعد.
کردم بدم نسیم هوا را همی مسموم
کردم به اشک ریگ بیابان همی خلاب .
مسعودسعد.
آب مهر ترا خلاب نبود
آتش خشم تو شرار نداشت .
مسعودسعد.
او وهمه جهان مثل زمزم و خلاب
او و همه سران حجرالاسود و رخام .
خاقانی .
کی شکند همتش قدر سخن پیش غیر
کی فکند جوهری دانه ٔ در در خلاب .
خاقانی .
جوهر اگر در خلاب افتد همچنان نفیس است . (گلستان سعدی ). روزی حضرت خواجه قدس اﷲ روحه فرمودند که راه گذر مرا خلاب مرارید که قدمهای من بی نماز میشود تا بجهت شما دعا کنم . (انیس الطالبین بخاری ). || زمین گلناکی را گویند که پای آدمی و چاروا در آن بماند. (برهان قاطع) : در راه خلابی پیش آمد. (کلیله و دمنه ).
دماغ ما ز خرد نیستی اگر خالی
نرانده ایمی گستاخ وار خر بخلاب .
سوزنی .
خر خمخانه کز سر خم عقل
مست برخیزد و فتد بخلاب .
سوزنی .
خرم اندر خلاب عجز نخفت .
انوری .
بنده با مشت خربط است امروز
چون خر اندر خلاب افتادند.
انوری .
انوری آخر نمیدانی چه می گویی خموش
گاو پای اندر میان دارد مران خر در خلاب .
انوری .
بیهده خر در خلاب قصه من رانده ای
کافرم گرنفکنم گاو هجا در خرمنت .
انوری .
باران تیر گشته شبانروزی و عدو
ز اشتردلی خویش چو خر مانده در خلاب .
رضی نیشابوری .
هرکه خر در خلاب شهوت راند.
خاقانی .
جهان خلق چون خر در خلابست .
عطار.
دور می شد این سؤال و این جواب
ماند چون خر محتسب اندر خلاب .
مولوی .
درآمد ز در همچو خر در خلاب
شده پشت در زیر خیک شراب .
(دستورنامه ٔ نزاری قهستانی چ روسیه ص 68).
سعدیا پرهیزگاران خودپرستی می کنند
ما دهل در گردن و خر در خلاب افکنده ایم .
سعدی (طیبات ).
بپای پیلتن اسبت چنان عاجز فتد خصمت
که هر کس بیندش گوید خری اندر خلابست این .
ابن یمین .
- امثال :
چون خر در خلاب ماندن ؛ در کاری واماندن .
خلاب . [ خ َل ْ لا ] (ع ص ) مرد فریبنده ٔ مکار. دروغگو. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). بسیار فریبا. (یادداشت بخط مؤلف ).
خلاب . [ خ ِ ] (ع مص ) مصدر دیگر خلب است . (منتهی الارب ). رجوع به خلب در این لغت نامه شود. || مخالبة. رجوع به مخالبة در این لغت نامه شود.
فرهنگ عمید
۱. گل و لای.
۲. زمین پرگل، لجن زار، باتلاق.
۲. زمین پرگل، لجن زار، باتلاق.
پیشنهاد کاربران
فریبنده، دلربا
کلمات دیگر: