( اسم ) ۱ - سیاه دانه . ۲ - درمنه .
بنه حبه الخضرائ درختی است کژ بر کوه روید بتازی حبه الخضراش گویند .
بنه حبه الخضرائ درختی است کژ بر کوه روید بتازی حبه الخضراش گویند .
خنجک
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(خَ جَ ) (اِ. ) نک خارخسک .
لغت نامه دهخدا
خنجک. [ خ ِ ج َ ] ( اِ ) درمنه. ( ناظم الاطباء ).
خنجک. [ خ َ ج َ ] ( اِ )خار خسک. ( ناظم الاطباء ). خاری باشد که بتازی آن را شیخ خوانند. ( نسخه ای از لغت نامه اسدی ) :
نباشد بس عجب از بختم ار عود
شود در دست من مانند خنجک.
به تیمار و عذاب اندر ابا دولت به پیکار است
اگر گل کارد او صدبرگ ابا زیتون ز بخت او
بر آن زیتون و آن گلبن بحاصل خنجک و خار است.
گل سوری برون آید ز خنجک.
خنجک. [ خ ُ ج َ ] ( اِ ) بنه. حبةالخضراء. ( ناظم الاطباء ). درختی است کژ بر کوه روید. بتازی حبةالخضراش گویند. بوکلک. چتلانغوش. ( یادداشت بخط مؤلف ). شجر محلب. ( بحر الجواهر ) :
یاد نآری پدرت را که مدام
گه بتنگش چدی و گه خنجک.
خنجک. [ خ َ ج َ ] ( اِ )خار خسک. ( ناظم الاطباء ). خاری باشد که بتازی آن را شیخ خوانند. ( نسخه ای از لغت نامه اسدی ) :
نباشد بس عجب از بختم ار عود
شود در دست من مانند خنجک.
ابوالمؤید بلخی.
چرا این مردم دانا و زیرک سار و فرزانه به تیمار و عذاب اندر ابا دولت به پیکار است
اگر گل کارد او صدبرگ ابا زیتون ز بخت او
بر آن زیتون و آن گلبن بحاصل خنجک و خار است.
خسروی.
ببستان بعد ازین برعکس بهمن گل سوری برون آید ز خنجک.
هندوشاه.
|| سیاه دانه. || یکنوع غله ای است. ( ناظم الاطباء ) ( التفهیم ) : و قوت ایشان دانه خنجک است. ( قصص الانبیاء ).خنجک. [ خ ُ ج َ ] ( اِ ) بنه. حبةالخضراء. ( ناظم الاطباء ). درختی است کژ بر کوه روید. بتازی حبةالخضراش گویند. بوکلک. چتلانغوش. ( یادداشت بخط مؤلف ). شجر محلب. ( بحر الجواهر ) :
یاد نآری پدرت را که مدام
گه بتنگش چدی و گه خنجک.
( از فرهنگ اسدی نخجوانی ).
خنجک . [ خ ِ ج َ ] (اِ) درمنه . (ناظم الاطباء).
خنجک . [ خ َ ج َ ] (اِ)خار خسک . (ناظم الاطباء). خاری باشد که بتازی آن را شیخ خوانند. (نسخه ای از لغت نامه ٔ اسدی ) :
نباشد بس عجب از بختم ار عود
شود در دست من مانند خنجک .
چرا این مردم دانا و زیرک سار و فرزانه
به تیمار و عذاب اندر ابا دولت به پیکار است
اگر گل کارد او صدبرگ ابا زیتون ز بخت او
بر آن زیتون و آن گلبن بحاصل خنجک و خار است .
ببستان بعد ازین برعکس بهمن
گل سوری برون آید ز خنجک .
|| سیاه دانه . || یکنوع غله ای است . (ناظم الاطباء) (التفهیم ) : و قوت ایشان دانه ٔ خنجک است . (قصص الانبیاء).
نباشد بس عجب از بختم ار عود
شود در دست من مانند خنجک .
ابوالمؤید بلخی .
چرا این مردم دانا و زیرک سار و فرزانه
به تیمار و عذاب اندر ابا دولت به پیکار است
اگر گل کارد او صدبرگ ابا زیتون ز بخت او
بر آن زیتون و آن گلبن بحاصل خنجک و خار است .
خسروی .
ببستان بعد ازین برعکس بهمن
گل سوری برون آید ز خنجک .
هندوشاه .
|| سیاه دانه . || یکنوع غله ای است . (ناظم الاطباء) (التفهیم ) : و قوت ایشان دانه ٔ خنجک است . (قصص الانبیاء).
خنجک . [ خ ُ ج َ ] (اِ) بنه . حبةالخضراء. (ناظم الاطباء). درختی است کژ بر کوه روید. بتازی حبةالخضراش گویند. بوکلک . چتلانغوش . (یادداشت بخط مؤلف ). شجر محلب . (بحر الجواهر) :
یاد نآری پدرت را که مدام
گه بتنگش چدی و گه خنجک .
یاد نآری پدرت را که مدام
گه بتنگش چدی و گه خنجک .
(از فرهنگ اسدی نخجوانی ).
فرهنگ عمید
= خارخسک: نباشد بس عجب از بختم ار عود / شود در دست من مانند خنجک (ابوالمؤید: شاعران بی دیوان: ۶۰ ).
= بَنه
= بَنه
= خارخسک: ◻︎ نباشد بس عجب از بختم ار عود / شود در دست من مانند خنجک (ابوالمؤید: شاعران بی‌دیوان: ۶۰).
بَنه#NAME?
کلمات دیگر: