( صفت اسم ) جمع راقد خوابیدگان .
رقود
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(رُ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ راقد، خوابیدگان .
لغت نامه دهخدا
رقود. [ رَ ] (ع ص ) دائم الرقاد. (از اقرب الموارد). رجوع به رقاد شود.
رقود. [ رُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ راقِد. قوله تعالی : و تحسبهم ایقاظاً و هم رقود. ( قرآن 18/18 ). ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از آنندراج ) ( از غیاث اللغات ). ج ِ راقد. خفتگان. ( از ترجمان القرآن چ دبیرسیاقی ص 53 ). خواب کنندگان. ( آنندراج ) ( از غیاث اللغات ) :
در سگ اصحاب خویی زآن رقود
رفته تا جویای رحمان گشته بود.
می چرم زایقاظ نی بل هم رقود.
گفت یزدان هم رقودٌ زین مرم.
رقود. [ رَ ] ( ع ص ) دائم الرقاد. ( از اقرب الموارد ). رجوع به رقاد شود.
رقود. [ رُ ] ( ع مص ) رَقد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). به خواب شدن. ( منتهی الارب ). خواب کردن. ( از آنندراج ) ( غیاث اللغات ). خفتن. ( از ترجمان القرآن چ دبیرسیاقی ص 53 ) ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( از المصادر زوزنی ). رجوع به رقد شود.
در سگ اصحاب خویی زآن رقود
رفته تا جویای رحمان گشته بود.
مولوی.
همچو آن اصحاب کهف از راه جودمی چرم زایقاظ نی بل هم رقود.
مولوی.
حال یزدان این بود بی خواب هم گفت یزدان هم رقودٌ زین مرم.
مولوی.
|| خواب. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( یادداشت مؤلف ). رَقد. رجوع به رقد شود.رقود. [ رَ ] ( ع ص ) دائم الرقاد. ( از اقرب الموارد ). رجوع به رقاد شود.
رقود. [ رُ ] ( ع مص ) رَقد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). به خواب شدن. ( منتهی الارب ). خواب کردن. ( از آنندراج ) ( غیاث اللغات ). خفتن. ( از ترجمان القرآن چ دبیرسیاقی ص 53 ) ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( از المصادر زوزنی ). رجوع به رقد شود.
رقود. [ رُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ راقِد. قوله تعالی : و تحسبهم ایقاظاً و هم رقود. (قرآن 18/18). (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از آنندراج ) (از غیاث اللغات ). ج ِ راقد. خفتگان . (از ترجمان القرآن چ دبیرسیاقی ص 53). خواب کنندگان . (آنندراج ) (از غیاث اللغات ) :
در سگ اصحاب خویی زآن رقود
رفته تا جویای رحمان گشته بود.
همچو آن اصحاب کهف از راه جود
می چرم زایقاظ نی بل هم رقود.
حال یزدان این بود بی خواب هم
گفت یزدان هم رقودٌ زین مرم .
|| خواب . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (یادداشت مؤلف ). رَقد. رجوع به رقد شود.
در سگ اصحاب خویی زآن رقود
رفته تا جویای رحمان گشته بود.
مولوی .
همچو آن اصحاب کهف از راه جود
می چرم زایقاظ نی بل هم رقود.
مولوی .
حال یزدان این بود بی خواب هم
گفت یزدان هم رقودٌ زین مرم .
مولوی .
|| خواب . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (یادداشت مؤلف ). رَقد. رجوع به رقد شود.
رقود. [ رُ ] (ع مص ) رَقد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). به خواب شدن . (منتهی الارب ). خواب کردن . (از آنندراج ) (غیاث اللغات ). خفتن . (از ترجمان القرآن چ دبیرسیاقی ص 53) (دهار) (تاج المصادر بیهقی ) (از المصادر زوزنی ). رجوع به رقد شود.
فرهنگ عمید
۱. خوابیدن، خفتن.
۲. (صفت ) [جمعِ راقد] خفتگان، خوابیدگان.
۲. (صفت ) [جمعِ راقد] خفتگان، خوابیدگان.
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی رُقُودٌ: خواب رفته ها (جمع راقد )
ریشه کلمه:
رقد (۲ بار)
خوابیدن. «رقد رقداً:نام» (اقرب) راغب رقاد را خواب راحت و کم گفته است . رقود جمع راقد است یعنی آنها را بیدتژار پنداشتی حال آن که راحت خفتگان بودند. راغب میگوید علت اینکه خواب راحت و طویل اصحاب کهف رقاد (خواب راحت و کم) خوانده شده چون نسبت به مرگشان کم بود. مرقد به معنی مضجع و خوابگاه است . ای وای بر ما کی ما را از خوابگاهمان برانگیخت. در این آیه قبور را خوابگاه خوانده است.
ریشه کلمه:
رقد (۲ بار)
خوابیدن. «رقد رقداً:نام» (اقرب) راغب رقاد را خواب راحت و کم گفته است . رقود جمع راقد است یعنی آنها را بیدتژار پنداشتی حال آن که راحت خفتگان بودند. راغب میگوید علت اینکه خواب راحت و طویل اصحاب کهف رقاد (خواب راحت و کم) خوانده شده چون نسبت به مرگشان کم بود. مرقد به معنی مضجع و خوابگاه است . ای وای بر ما کی ما را از خوابگاهمان برانگیخت. در این آیه قبور را خوابگاه خوانده است.
wikialkb: رُقُود
کلمات دیگر: