زیر امدن

( زیر آمدن ) فرود آمدن و پایین آمدن

( زیر آمدن ) (مَ دَ ) (مص ل . ) مغلوب شدن ، باختن .

( زیر آمدن ) زیر آمدن. [ م َ دَ ] ( مص مرکب ) فرودآمدن. پایین آمدن. ( ناظم الاطباء ) :
چو دیدش درآمدز گلرنگ زیر
هم از پشت شبرنگ شاه دلیر.قضا را همائی بیامد و بانگ میداشت و برابر تخت پاره ای دورتر به زیر آمد و به زمین نشست. ( نوروزنامه ). بحکم فرمان آنجا شدند و کوتوال به زیر آمده قلعه به ایشان سپرد. ( تاریخ طبرستان ). || مغلوب شدن. باختن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :
هر آنکس که از مشت آید به زیر
چو نخجیر از چنگ درنده شیر.دل با غم تو گر بچخد زیر آید
زیرا چو تو دلبری بکف دیر آید.- به زیر آمدن ؛ فرودآمدن. پایین آمدن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به معنی اول زیر آمدن شود.
- || شکست خوردن. مغلوب شدن.