برخاسته

( اسم ) ایستاده برپا مقابل نشسته .

(بَ تِ ) (ص مف . ) ایستاده ، برپا.

برخاسته. [ ب َ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) ایستاده و برپا. ( فرهنگ فارسی معین ). بلند شده. ( ناظم الاطباء ).
- برخاسته خاطری ؛ آزرده دلی و رنجش خاطر. ( آنندراج ).
- برخاسته شدن ؛ بلند گردیده شدن و بلند شدن مانند غوغای جمعیت. ( ناظم الاطباء ). || متورم. دمیده : و گوشت روی و رگهای گردن دمیده و برخاسته شود. ( ذخیره خوارزمشاهی ). || مهیّا و آماده :
خود تو آماده بدی برخاسته
جنگ او را خویشتن آراسته.و رجوع به برخاستن شود.

ایستاده، برپا.

شَق؛ کِل زیده