خواب بستن

( مصدر ) خوب بند کردن کسی را بافسون .
شوراندن خواب کسی و نگذاشتن او تا که به خواب رود .

( ~. بَ تَ ) (مص م . ) خواب کسی را آشفتن .

خواب بستن. [ خوا / خا ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) شوراندن خواب کسی و نگذاشتن او تا که به خواب رود. ( از آنندراج ). به افسون کسی را خواب بند کردن تا همیشه بیدار باشد :
ز بسکه بی تو نشینم دو چشم حیرت باز
گمان برم که مگر بسته اند خواب مرا.با چنین خوابها که من هستم
خواب خاقان نگر که چون بستم.