رفاء

(رَ) [ ع . ] (ص فا.) (اِمص .) پیوستگی ، سازگاری .

(رَ فّ) [ ع . ] (ص .) رفوگر، رفوکننده .

رفاء. [ رَف ْ فا ] (ع ص ) رفوگر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء) (دهار).

رفاء. [ رِ ] (ع اِمص ) سازگاری . (دهار). اتفاق . حسن اجتماع . سکون . طمأنینه . سازواری . سازوار آمدن . سازگاری . پیوستگی . برچسبانی .
- بالرفاء والبنین ؛ دعایی است به تازه داماد یا تازه بیوک : خداوند شما را به یکدیگر مهربان کناد و پسران دهاد. (یادداشت مؤلف ).

رفاء. [ رِ ] (ع مص ) آرام دادن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). مصدر است به معنی مرافاة. (ناظم الاطباء). || صلح کردن میان کسان و نیکو نمودن . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). || سازوار آمدن . (منتهی الارب ). باکسی موافقت کردن . (دهار). || برچسبان شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || کف شیر گرفتن و برچفسان شدن . (منتهی الارب ). || رفو کردن . (مهذب الاسماء).