نویدن

نالیدن، زاری کردن، لرزیدن، جنبیدن، دونده، چابک
( مصدر ) نالیدن زاری کردن : (( اکنون ز مفلسی چه نوی چندین بر در دمانی و غم مغبونی ? ) ) ( ناصر خسرو . ۴۷۴ )

(نَ دَ ) (مص ل . ) ۱ - نالیدن ، زاری کردن . ۲ - جنبیدن ، لرزیدن .

نویدن. [ ن َ دَ ] ( مص ) زاری کردن. نالیدن . ( برهان قاطع ) :
کنون زود پیرایه بگشا و رو
به پیش پدر بس بزاری بنو.ز درد دل آن شب بدانسان نوید
که از ناله اش هیچکس نغنوید.نوان از نود شد کز او برگذشت
ز درد گذشته نود می نود.اکنون ز مفلسی چه نوی چندین
بر درد مالی و غم مغبونی.چنان در هجر او شبها نویده
که خلق از ناله او نغنویده. || جنبیدن. حرکت کردن. ( برهان قاطع ) :
قدح به کار نیاید به رطل و باطیه خور
چنانکه گر بخرامی نه می نوی بخزی. || جنبش جهودانه باشد . ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ). جنبش چون جهودان. ( صحاح الفرس ). چون ناو ایستاده به چپ و راست متمایل شدن. ناویدن. جنبیدن به سوی چپ و راست در حال ایستادگی مانند کشتی ایستاده نوسان داشتن. ( از یادداشتهای مؤلف ). لرزیدن. ( برهان قاطع ) :
نال دمیده بسان سوسن آزاد
بنده بر آن نال نال وار نویده .راه دین رو که راه دین چو روی
همچو شاخ از برهنگی ننوی.از بهر خوشه ای را بسیار
بر خویشتن چو نال نویده.ابری که زو گوهر بود با دست او بر خود نود
باشد خجل گرچه بود هر دو جهانش یک عطا.

زاری کردن، نالیدن: کنون زود پیرایه بگشای و رو / به پیش پدر رو به زاری بنو (فردوسی: ۱/۲۲۰ ).
لرزیدن، جنبیدن.