پیرچشمی

پیر چشمی (به انگلیسی: Presbyopia) دوربینی و اختلال دید بر اثر بالا رفتن سن است که در آن با از دست رفتن تدریجی خاصیت ارتجاعی عدسی چشم، قدرت تطابق کم خواهد شد.
«سایت بیمارستان چشم پزشکی نور». دریافت شده در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۲.
بخشی از روند طبیعی افزایش سن می باشد و در هنگامی که عدسی چشم قابلیت انعطاف خود را به تدریج از دست می دهد، اتفاق نمی افتد. معمولاً این حالت در حدود سن ۴۵-۴۰ سالگی شروع می شود. در نتیجه افراد با دید طبیعی (بدون ضعف چشم) احتیاج به عینک مطالعه پیدا می کنند و افراد نزدیک بین یا دوربین احتیاج به دو عینک یکی برای دور و یکی برای نزدیک یا عینک دو دید پیدا می کنند. یک مزیت نزدیک بینی کمتر از ۳ دیوپتر این است که این افراد بعد از شروع پیرچشمی می توانند عینک دور خود را بردارند و قادر به خواندن بدون عینک باشند. بعد از انجام لیزر برای اصلاح نزدیک بینی، این توانایی از دست خواهد رفت زیرا این افراد همانند سایر افراد طبیعی نیاز به عینک مطالعه خواهند داشت. اما افراد با نزدیک بینی متوسط و شدید پس از شروع پیرچشمی علاوه بر عینک دور نیاز به عینک مطالعه هم خواهند داشت و در واقع مزیتی نسبت به افراد طبیعی ندارند. لیزر تأثیری بر روی قدرت متمرکزکننده عدسی چشم نداشته و بنابراین نمی تواند پیرچشمی را درمان کند.
پیشرفت فناوری، هم در بخش لیزرهای چشم پزشکی و هم در تولید بیومتریال های دقیق و کاملاً سازگار با بدن، به همراه نیاز مبرم به ارائهٔ روش درمانی کامل تر در پیرچشمی، به تولد تکنیک و محصولی به نام کمرا انجامید.کمرا یک درون کاشت (inlay) مؤثر و ایمن است که کمتر از یک دهه پیش به عرصه چشم پزشکی وارد شد و پس از نتایج مثبت و سربلند بیرون آمدن از آزمون های مختلف، هم اکنون در اتحادیه اروپا شمالی (CE) و شرق آسیا و برخی کشورهای آمریکای وارد مراحل درمانی شده.
بتازگی محققان دانشگاه لیدز انگلیس روشی را کشف کردند که افراد مبتلا به پیرچشمی را از عینک بی نیاز می کند. در این روش، از مواد استفاده شده در صفحه نمایش های کریستال مایع (LCD) استفاده می شود. با استفاده از این مواد، عدسی های مصنوعی تولید می شود که با حرکت ماهیچه های اطراف عدسی طبیعی چشم، به طور خودکار متمرکز می شوند و مشکلات مربوط به عدسی مانند پیرچشمی و آب مروارید را حل می کنند.

پیرچشمی (presbyopia)
نوعی نقص بینایی. با افزایش سن، فرد رفته رفته توان مشاهدۀ دقیق اشیای نزدیک را از دست می دهد. با افزایش سن، عدسی چشم ضخیم می شود و خاصیّت کشسانی خود را از دست می دهد. درنتیجه، برای دید نزدیک نمی تواند به شکل تقریباً کروی درآید.