سؤدد

(سُ دَ ) [ ع . سؤدد ] (اِمص . ) بزرگواری ، مهتری .

سؤدد. [ س ُءْ دَ ] ( ع اِمص ) سرداری. پیشوایی. ( آنندراج ) ( غیاث ). مهتری. سروری. داوری. مجد و شرف. ( ناظم الاطباء ) :
هست طبیب بزرگ و هست منجم
فلسفی و هندسی و صاحب سؤدد.آنکس که او بحق و سزاوار سؤدد است
جز وی کسی ندانم امروز در جهان.بجز سخا و کرم نیست دردلش سودا
چنین بود بحقیقت مآثر سؤدد.