<div class="boxBd">پشتبان. [ پ ُ ] ( اِ مرکب ) چوب یا سنگ یا ثقیل دیگری که بر پشت در نهند تا به آسانی گشاده نشود. پشتیبان. پشتیوان. پشت وان : <br>سپه را پشتبان بادی جهان را پادشا بادی.<div class="au">فرخی.</div>دریغ مرد حکیمی که تاز را پس پشت <br>هماره چون در دروازه پشتبان بیند.<div class="au">سوزنی.</div>|| پشت و پناه. حامی. ظهیر. رجوع به پشت و پناه شود. و نیز رجوع به پشت وان شود.</div>

پشتبان. [ پ ُ ] ( اِ مرکب ) چوب یا سنگ یا ثقیل دیگری که بر پشت در نهند تا به آسانی گشاده نشود. پشتیبان. پشتیوان. پشت وان : سپه را پشتبان بادی جهان را پادشا بادی. فرخی. دریغ مرد حکیمی که تاز را پس پشت هماره چون در دروازه پشتبان بیند. سوزنی. || پشت و پناه. حامی. ظهیر. رجوع به پشت و پناه شود. و نیز رجو

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">= پشتیبان</div>

فرهنگ عمید

وقتی لهجه اصفهانی غلیظ شود : بجای پشت بام، می گوید ؛ پشت بون ( که همان کلمه شکسته شده پشت بان است )<br>

وقتی لهجه اصفهانی غلیظ شود : بجای پشت بام، می گوید ؛ پشت بون ( که همان کلمه شکسته شده پشت بان است )

پشتبان

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید

پیشنهاد کاربران