کوتاهی شدن
تقصیر افتادن
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~. اُ دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل . ) کوتاهی شدن ، سستی رفتن .
لغت نامه دهخدا
تقصیر افتادن. [ ت َ اُ دَ ] ( مص مرکب ) کوتاهی شدن. سستی افتادن :
تقصیر گر افتاد بخدمت
من بنده را مدار معاقب.
تقصیر گر افتاد بخدمت
من بنده را مدار معاقب.
مسعودسعد.
کلمات دیگر: