بزمه

گوشهای ازبزمگاه، قسمتی ازمجلس عیش وعشرت
( اسم ) گوشه ای از بزمگاه
گوشه و طرفی از بزمگاه طرفی و گوشه باشد از بزم و مصغر اوست .

( بزمة ) بزمة. [ ب َ م َ ] ( ع اِ ) یک بار خوردن. ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). خوردن یک بار در شبانروزی. ( از مهذب الاسماء نسخه خطی ). || وزن سی درم. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

---

بزمه. [ ب َ م َ / م ِ ] ( اِ ) گوشه و طرفی از بزمگاه. ( برهان ) ( شرفنامه منیری ). طرفی و گوشه ای باشد از بزم و مصغر اوست. ( انجمن آرای ناصری ) ( آنندراج ). بمعنی بزم ، و سیف اﷲ نوشته که ها برای تصغیر است ، و در سراج اللغات نوشته گوشه ای از بزم. در اینصورت «هاء» برای نسبت است. ( غیاث اللغات ). گوشه بزمگاه است. ( فرهنگ شعوری ) :
در آن بزمه خسروانی خرام
درافکن می خسروانی بجام.رومی و زنگیش چو صبح دورنگ
رزمه روم داد و بزمه زنگ.حجله و بزمه بزرکاری
حجله عودی و بزمه گلناری.ارم نقشی از بزمه بزم اوست
قیامت نموداری از رزم اوست.

گوشه ای از بزمگاه، قسمتی از مجلس عیش و عشرت: ارم نقشی از بزمهٴ بزم اوست / قیامت نموداری از رزم اوست (خواجوی کرمانی: لغت نامه: بزمه ).