تغطیه

( مصدر ) پوشیدن مستور داشتن .

(تَ یِ یا یَ ) [ ع . تغطیة ] (مص م . ) پوشیدن ، مستور داشتن .

( تغطیة ) تغطیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) بپوشانیدن. ( زوزنی ) ( از تاج المصادر بیهقی ). فروپوشانیدن چیزی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || فروگرفتن شب کسی را در تاریکی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).