(اسم ) تیغ چوبین که بعض قلندران دارند.
دریده و پاره شده
دریده و پاره شده
مخرقه
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(مَ رَ قَ یا قِ ) [ ع . مخرقة ] (اِ. ) دروغ ، نیرنگ .
لغت نامه دهخدا
( مخرقة ) مخرقة. [ م َ رَ ق َ ] ( ع اِمص ) دروغ گفتن ، مولد است .( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). دروغگوئی. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به ماده بعد شود. || شرمندگی. || تیرگی. ( غیاث ) ( آنندراج ). || ( اِ ) فوطه بهم پیچیده تافته ای که بازی گران او را هنگام رقصیدن بیکدیگر زنند. ( ناظم الاطباء ) ( از محیطالمحیط ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به مخاریق شود.
مخرقة. [ م ِ رَ ق َ ] ( ع اِ ) تیغ چوبین که بعضی قلندران دارند. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || آلت بازی. || خرقه درویشان. ( غیاث ) ( آنندراج ).
مخرقه. [ م َ رَ ق َ] ( ع اِ ) دروغ : و پرده از روی کار و مخرقه او برخاست و رسوا شد. ( فارسنامه ابن بلخی ص 64 ).
ابر سیه را شمال کرده بود بدرقه
بدرقه رایگان بیطمع و مخرقه.
تا به تیغ حنفی گردن هر یک نزنم.
دین فروشان گشته اند از آرزوی جاه و مال.
بیش از این گرد کوی آز متاز.
ساز کشتی به بحر در، خله کن.
وز کوی زندقه بجز اهل فتن نیند.
مخراق اهل مخرقه مالک رقابشان.
مخرقه. [ م ُ خ َرْ رَ ق َ ] ( ع ص ) دریده.پاره شده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
ورنه برو به کون زن خویش پای سای
ای حر مادرت به سر خر مخرقه.
مخرقة. [ م ِ رَ ق َ ] ( ع اِ ) تیغ چوبین که بعضی قلندران دارند. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || آلت بازی. || خرقه درویشان. ( غیاث ) ( آنندراج ).
مخرقه. [ م َ رَ ق َ] ( ع اِ ) دروغ : و پرده از روی کار و مخرقه او برخاست و رسوا شد. ( فارسنامه ابن بلخی ص 64 ).
ابر سیه را شمال کرده بود بدرقه
بدرقه رایگان بیطمع و مخرقه.
منوچهری.
رزبان گفت که این مخرقه باور نکنم تا به تیغ حنفی گردن هر یک نزنم.
منوچهری.
خرقه پوشان گشته اند از بهر زرق ومخرقه دین فروشان گشته اند از آرزوی جاه و مال.
سنائی.
از دل خرقه سوز مخرقه سازبیش از این گرد کوی آز متاز.
سنائی.
صدق به صدق ، مخرقه یله کن ساز کشتی به بحر در، خله کن.
سنائی ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
از روی مخرقه همه دعوی دین کنندوز کوی زندقه بجز اهل فتن نیند.
خاقانی.
کژخاطران که عین خطا شدصوابشان مخراق اهل مخرقه مالک رقابشان.
خاقانی.
و رجوع به معنی اول ماده قبل شود.مخرقه. [ م ُ خ َرْ رَ ق َ ] ( ع ص ) دریده.پاره شده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
ورنه برو به کون زن خویش پای سای
ای حر مادرت به سر خر مخرقه.
سوزنی ( یادداشت ایضاً ).
و رجوع به تخریق شود.مخرقه . [ م َ رَ ق َ] (ع اِ) دروغ : و پرده از روی کار و مخرقه ٔ او برخاست و رسوا شد. (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 64).
ابر سیه را شمال کرده بود بدرقه
بدرقه ٔ رایگان بیطمع و مخرقه .
رزبان گفت که این مخرقه باور نکنم
تا به تیغ حنفی گردن هر یک نزنم .
خرقه پوشان گشته اند از بهر زرق ومخرقه
دین فروشان گشته اند از آرزوی جاه و مال .
از دل خرقه سوز مخرقه ساز
بیش از این گرد کوی آز متاز.
صدق به صدق ، مخرقه یله کن
ساز کشتی به بحر در، خله کن .
از روی مخرقه همه دعوی دین کنند
وز کوی زندقه بجز اهل فتن نیند.
کژخاطران که عین خطا شدصوابشان
مخراق اهل مخرقه مالک رقابشان .
و رجوع به معنی اول ماده ٔ قبل شود.
ابر سیه را شمال کرده بود بدرقه
بدرقه ٔ رایگان بیطمع و مخرقه .
منوچهری .
رزبان گفت که این مخرقه باور نکنم
تا به تیغ حنفی گردن هر یک نزنم .
منوچهری .
خرقه پوشان گشته اند از بهر زرق ومخرقه
دین فروشان گشته اند از آرزوی جاه و مال .
سنائی .
از دل خرقه سوز مخرقه ساز
بیش از این گرد کوی آز متاز.
سنائی .
صدق به صدق ، مخرقه یله کن
ساز کشتی به بحر در، خله کن .
سنائی (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
از روی مخرقه همه دعوی دین کنند
وز کوی زندقه بجز اهل فتن نیند.
خاقانی .
کژخاطران که عین خطا شدصوابشان
مخراق اهل مخرقه مالک رقابشان .
خاقانی .
و رجوع به معنی اول ماده ٔ قبل شود.
مخرقه . [ م ُ خ َرْ رَ ق َ ] (ع ص ) دریده .پاره شده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
ورنه برو به کون زن خویش پای سای
ای حر مادرت به سر خر مخرقه .
و رجوع به تخریق شود.
ورنه برو به کون زن خویش پای سای
ای حر مادرت به سر خر مخرقه .
سوزنی (یادداشت ایضاً).
و رجوع به تخریق شود.
مخرقة. [ م َ رَ ق َ ] (ع اِمص ) دروغ گفتن ، مولد است .(منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). دروغگوئی . (ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ بعد شود. || شرمندگی . || تیرگی . (غیاث ) (آنندراج ). || (اِ) فوطه ٔ بهم پیچیده ٔ تافته ای که بازی گران او را هنگام رقصیدن بیکدیگر زنند. (ناظم الاطباء) (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد). و رجوع به مخاریق شود.
مخرقة. [ م ِ رَ ق َ ] (ع اِ) تیغ چوبین که بعضی قلندران دارند. (غیاث ) (آنندراج ) (منتهی الارب ). || آلت بازی . || خرقه ٔ درویشان . (غیاث ) (آنندراج ).
فرهنگ عمید
سخن ساختگی و نیرنگ، دروغ، سخن سازی.
کلمات دیگر: