سیتو

سازمان پیمان آسیای جنوب شرقی (به انگلیسی: Southeast Asia Treaty Organization)، به اختصار سیتو (به انگلیسی: SEATO)، یک پیمان نظامی بود که در سال ۱۳۳۳ هجری شمسی (سپتامبر ۱۹۵۴) با هدف دفاع از آسیای جنوب شرقی در برابر نفوذ و تهاجم کمونیسم، در مانیل پایتخت فیلیپین بین کشورهای آمریکا، استرالیا، بریتانیای کبیر، پاکستان، تایلند، فرانسه، فیلیپین و نیوزیلند به امضا رسید و پنج ماه بعد (فوریه ۱۹۵۵) در بانکوک پایتخت تایلند به طور رسمی تأسیس شد.بر خلاف نام این سازمان، بیشتر اعضای سیتو را کشورهای خارج از منطقهٔ جنوب شرقی آسیا تشکیل می دادند که دارای علایق و اهداف مشترکی در منطقه بودند.کشورهای فیلیپین و تایلند تنها اعضایی بودند که در آسیای جنوب شرقی واقع شده اند.
سازمان سیتو عموماً به عنوان یک سازمان ناموفق تلقی می شود چون به دلیل مشکلات داخلی و ناسازگاری و کشمکش بین اعضاء، هرگز به جایگاهی که برای آن در نظر گرفته شده بود یعنی تبدیل شدن به نسخهٔ آسیای شرقی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (به انگلیسی: North Atlantic Treaty Organization)، به اختصار ناتو (به انگلیسی: NATO) نرسید و در نهایت در سال ۱۳۵۵ (۳۰ ژوئن ۱۹۷۷) منحل شد.

رجوع شود به:سازمان پیمان آسیای جنوب شرقی