کلمه جو
صفحه اصلی

سوغه

فرهنگ فارسی

( اسم ) که سابقا سپاهیان از علوفه و ماهیانه خود بنویسندگان میدادند .
مونث سوغ

فرهنگ معین

(سَ غَ یا سُ غِ ) (اِ. ) مرسومی که سابقاً سپاهیان از علوفه و ماهیانة خود به نویسندگان می دادند.

لغت نامه دهخدا

( سوغة ) سوغة. [ س َ غ َ ] ( ع اِ ) مؤنث سوغ. رجوع به سوغ شود.
سوغه. [ س َ غ َ / غ ِ ] ( اِ ) مرسومی که سپاهیان از علوفه و ماهیانه خود مر نویسندگان و مشرفان را دهند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ رشیدی ). مرسومی که غازیان از حصه خویش نویسندگان را دهند. ( شرفنامه منیری ).

سوغه . [ س َ غ َ / غ ِ ] (اِ) مرسومی که سپاهیان از علوفه و ماهیانه ٔ خود مر نویسندگان و مشرفان را دهند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ رشیدی ). مرسومی که غازیان از حصه ٔ خویش نویسندگان را دهند. (شرفنامه ٔ منیری ).


سوغة. [ س َ غ َ ] (ع اِ) مؤنث سوغ . رجوع به سوغ شود.



کلمات دیگر: