جمع کیر ٠
کیره
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( کیرة ) کیرة. [ ی َ رَ ] ( ع اِ ) ج ِ کیر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). و رجوع به کیر ( ع اِ ) شود.
کیرة. [ ی َ رَ ] (ع اِ) ج ِ کیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). و رجوع به کیر (ع اِ) شود.
گویش بختیاری
1. گودى چشم tiâ-s kira bassa>:چشمش گود نشسته> ؛ 2. کوره.
واژه نامه بختیاریکا
( کیرِه ) ( صت ) ؛ کوره
کلمات دیگر: