موگوئی . (اِخ ) دهستانی است از بخش آخوره ٔ شهرستان فریدن اصفهان . در باختر آخوره واقع و حدود آن به شرح زیر است : از طرف شمال به کوه قلعه پاچه ، از طرف جنوب به کوه هفتنان ، از طرف باختر به رشته ارتفاعات کوه قلعه پاچه و کوه سیلدون و کوه خان جوان بین ، از طرف خاور به رشته ارتفاعات کوه خوریه و کوه سیلگون و کوه گلدران .
وضع طبیعی : 1- رشته ارتفاعات خاوری در جنوب خاوری به شمال باختری کشیده شده و بلندترین قله ٔ آن در کوه خوریه 4041 و در کوه شاهان 3840 گز ارتفاع دارد. 2- رشته ارتفاعات کوه چهارده پل و کوه شناردرک و کوه ونیزان که از جنوب خاوری به شمال باختری کشیده شده اند و بلندترین قله ٔ آنها3360 گز ارتفاع دارد. 3- رشته ارتفاعات هفت تنان (هفتنان ) که در جنوب دهستان از خاور به باختر کشیده شده و بلندترین قله ٔ آن 3330 گز ارتفاع دارد. رودخانه های عمده ٔ آن عبارتند از: دو رود چقیورت و گرگان . هوای دهستان سردسیر است و آب دیه ها از چشمه تأمین می شود. محصول عمده ٔ آن غلات و تریاک و حبوب و میوه های جنگلی است . شغل عمده ٔ اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آن قالیچه و جاجیم بافی است . بیشتر راههای دهستان مالرو و صعب العبور است . این دهستان از 90 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 19683 تن میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10).
موگوئی . [ ] (اِخ ) جزء طایفه ٔ چهارلنگ از ایل بختیاری ایران ، و دارای شعب زیر است : شیخ سعید، بیرکوئی ، خوئی کوئی ، دیویلی ، شیاس و مهدور. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 76).
