رخف

رخف . [ رَ ] (ع ص ، اِ) مسکه ٔ تنک . (ناظم الاطباء). مسکه ٔ تنک یا نرم و سست . ج ، رِخاف . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || خمیر آبکی و سست . (از اقرب الموارد). || قسمی از رنگ . ج ، رِخاف . (ناظم الاطباء). نوعی از رنگ . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

رخف . [ رَ ] (ع مص ) رَخَف . مصدر به معنی رخافة. (ناظم الاطباء). تنک و سست گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). تنک شدن . (تاج المصادر بیهقی ). سست و آبکی شدن خمیر. (از اقرب الموارد). رجوع به رخافة شود.

رخف . [ رَ خ َ ] (ع ص ، اِ) خمیر تنک و سست . (ناظم الاطباء). تنک و سست . (مهذب الاسماء).اسم است از رخف به معنی خمیر. (از اقرب الموارد).

رخف . [ رَ خ َ ] (ع مص ) رَخْف . رخافة. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به رخافة و رَخْف شود.

رخف . [ رَ خ ِ ] (ع ص ، اِ) سنگ نرم سبک . (از اقرب الموارد).

رفیق – دوست – یار